آشنایی با شماری از برترین جاذبه های دیدنی ورزنه - اسلیم فا

کویر ورزنه

کویر ورزنه یکی از جاهای دیدنی ورزنه و از جاذبه های گردشگری طبیعی استان اصفهان است که فاصله چندانی با تهران ندارد. این منطقه گردشگری دارای بزرگترین سایت تفریحی کویر در ایران است که بتازگی بخش هایی از آن مثل موتورهای چهارچرخ یک نفره و دو نفره، زیپ لاین، سافاری، شتر سواری، رستوران، شربت خانه، کمپینگ و پاراگلایدر افتتاح شده اند.

مسجد جامع ورزنه

براساس مدارک موجود بنای اولیه مسجد جامع ورزنه بر روی بقایای یک آتشگاه قدیمی بوده است که از تاریخ دقیق آن اطلاعی در دست نیست، اما ساختمان مسجد جامع به صورت کنونی را براساس نوشته های سردر مسجد به زمان تیموریان منسوب می دانند. محراب مسجد از کاشیکاری زیبایی ساخته شده و در مجاورت آن منبری بنا شده است. دور تا دور هلال محراب با خط ثلث بر زمینه لاجوردی آیات 37 تا 41 سوره آل عمران نوشته شده و در انتها آن تاریخ 847 قمری ذکر شد. این مسجد بعلاوه دارای دو ایوان است که یکی در سمت شمال و جنب مناره و دیگری در سمت جنوب و در نزدیک گنبد مسجد واقع شده است.

براساس مقاله آشنایی با شماری از برترین جاذبه های دیدنی ورزنه باید بدانید که هلال داخل ایوان جنوبی شامل کتیبه زوجی کوفی ثلث بوده، کتیبه کوفی با آن خط طلایی و کتیبه ثلث آن با خط سفید بر زمینه لاجوردی آراسته شده است. بین دو ایوان شمالی و جنوبی حیاط مربع شکل نهاده شده است که حوضی در میان آن وجود دارد.

بعلاوه در قسمت مغرب و مشرق مسجد به صورت طولی دو شبستان نهاده شده است و مناره جلوی مسجد با ارتفاعی در حدود 20 متر دارای یک راه پله آجری مارپیچ برای دسترسی به قسمت بالای آن است. آثار آتشکده زرتشتی نیز در همین محل مربوط به دوره قبل از اسلام یافت شده است. کاشی کاری های موجود در سردرب، مناره، شبستان و سردر گنبدخانه این بنای تاریخی به عصر تیموری باز می گردد. این مسجد از نظر انجام مراسم مذهبی همچنان یکی از پر رونق ترین مساجد منطقه بحساب می آید.

تالاب گاوخونی

تالاب گاوخونی که باتلاق گاوخونی نیز نامیده می گردد، از جاهای دیدنی ورزنه در استان اصفهان بشمار می رود و مقصد نهایی سفر پربرکت رودخانه زاینده رود است. گاوخونی اسرارآمیز، احساس مبهمی از راز و رمز زندگی، مرگ، واقعیت و وهم را در خیال آدم بر می انگیزاند، شبهایش در فصول مختلف، ستاره های پرفروغش و شهاب های پرسرعت آن محیط را به سرزمینی از افسانه ها بدل نموده است. هر آنچه به این دشتهای می نگری انگار انتهایی ندارد، سکوت عمیق و سنگین تالاب که تنها وزش باد آن سکوت سنگین را می شکند، آنجا را وهم انگیزتر می نماید، آسمانی بلند و فروزنده، اقلیمی متفاوت که خود سبب پایندگی و تاب آوردن انسان کویری بوده است، آن هیبت، صلابت، عبوسی و خشکی کویر در رویارویی با باتلاق در هم می شکند و تعدیل می گردد.

گاو چاه ورزنه

حاج ابراهیم حیدری، پیرمرد 60 ساله یک حلقه گاوچاه را بازسازی و به یک فرصت طلایی برای جذب گردشگران تبدیل کرد. موقعیت گاوچاه در جهت تپه ماسه ها ابتدای جاده ورزنه به حسن آباد واقع است. گاوچاه در واقع روش سنتی آبکشی از چاه است که در شرق اصفهان مرسوم بود. برای این کار احتیاج به گاو سیستانی است که نژاد خاصی از گاو بوده که دارای کوهان است.

پل تاریخی ورزنه

پل ورزنه آخرین پل تاریخی بر بستر زاینده رود است. بعضی شالوده اولیه آن را به دوران دیلمیان و سلجوقیان نسبت داده و سازنده آن را شخصی بنام سیف الله اردکانی می دانند و بعضی عقیده دارند که به دستور شاه سلیمان صفوی و با معماری محمد شفیع ورزنه ای وزیر دارالعباد یزد در سال 1065 خورشیدی ساخته شده است. در دهه 50 خورشیدی، بدنه، معبر و آب برهای پل ورزنه به صورت جزیی مورد بازسازی نهاده شد. این پل از جنس سنگ، آجر و ساروج، با 10 دهانه و 11 پایه و ارتفاع آن 6 متر و طول 70 متر و عرض 7 متر است.

این پل در دو مرحله ساخته شده است. در مرحله اول قسمت جنوبی آن با هفت دهانه و در مرحله بعدی قسمت شمالی با سه دهانه احتمالا در حدود بیش از یک قرن پیش ساخته شده که به این ترتیب شیوه ساختمان آن در دو قسمت تفاوت چشمگیری دارد. پل ورزنه تا حدود 30 سال پیش محل عبور خودروهای سنگین بود و اکنون در ضلع شرقی و غربی آن دو پل بتنی ساخته شده است.

رباط شاه عباسی ورزنه

رباط شاه عباسی یکی از یادگارهای عهد صفوی بشمار می رود که دارای پلانی دو ایوانی است، که با مساحت حدود 900 متر مربع بخش غرب حصار شهر ورزنه و در کنار دروازه دیزی نهاده شده است. این بنا پلانی بسیار زیبا و شبیه به کاروانسرای برسیان دارد تا جایی که میتوان گفت معمار هر دو بنا یکی بوده است. این رباط را به محمد علی بیک نسبت می دهند که محتمل است از ساخته های محمد علی بیک صفوی بوده باشد.

پلان کلی کاروانسرا شامل دو ایوان در سمت شمال و جنوب است که ایوان شمالی در مقابل سردر ورودی نهاده شده است و ایوان جنوبی در مقابل فضایی گنبدی شکل نهاده شده است که اگرچه سقف آن تاحد زیادی تخریب شده است اما به جرات میتوان گفت که زیباترین بخش کاروانسرا است. دور تا دور حیاط کاروانسرا حجره ها قرار دارند، در سمت شرق و غرب هر کدام 5 حجره و در دو سمت شمال و جنوب 4 حجره نهاده شده است، جمعاً این کاروانسرا دارای 18 حجره برای اسکان مسافرین است.

امامزاده شاه زین العابدین

امامزاده شاه زین العابدین در 1 کیلومتری شرق ورزنه مدفون شده است. این امامزاده دارای 2 نوع ساختمان است: ساختمان این زیارتگاه قدمتی 600 ساله دارد. دارای دو منار فلزی کوچک است. سر درب آن کاشیکاری شده است. ساختمان گنبدی و دایره مانندی که ضریح در گوشه شمال شرقی آن نهاده شده است، بخاطر قدمت تاریخی آن زیر نظر سازمان میراث فرهنگی کشور نهاده شده است.

خانه میر میران

مجموعه میرمیران با مساحت تقریبی 3600 متر مربع مشتمل بر دو خانه و برج دیده بانی است. این خانه با قدمت 400 سال بیشتر است که متعلق به ارباب ورزنه یا کدخدای ده بوده و از رجال شهر و سادات میرمیران بوده اند و از نقاشی بسیار زیبایی و بعلاوه گچ بری هایی نادر و نفیس برخوردار بوده که در مرکز شهر ورزنه واقع است. این خانه متعلق به عهد صفوی است. بنای شمالی به صورت مجموعه بیرونی و اندرونی و با مساحت تقریبی 1315 متر مربع احداث شده و ورودی آن در جبهه شمال شرقی بنا است که به وسیله فضایی باخم قائم به اندرونی متصل می گردد.

فضاهای بیرونی در سه جبهه شمال، شرق و غرب حیاط وسیع این بخش چیده شده است. ضلع شمالی مشتمل بر سه اتاق با سقف کلیل است که اتاق میانی با ایوان سرپوشیده در ضلع جنوبی مرکزیت خود را حفظ نموده است. فضا های این بخش در دو اشکوب بنا شده اند. اتاق های ضلع غربی با ابعادی وسیع و غیر منظم به صورت انباری و بخش سرویس دهی دارای کاربری بوده اند. ضلع جنوبی با بدنه سازی جرز و دهانه با قوس دسته زنبیلی با نمای مقابل (ضلع شمالی) هماهنگ شده است.

کبوترخانه ورزنه

کبوتر خانه ورزنه در نزدیکی پارک ساحلی ورزنه واقع است دارای ارتفاعی بالغ بر 20 متر است که به دلیل بازسازی می تواند به راحتی مورد بازدید قرار گیرد. بنای این کبوتر خانه متعلق به دوره صفوی است و کاربرد اصلی آن استحصال کود کبوتر بوده است. این بنا دومین بنای مرتفع شهر ورزنه می باشد که ارتفاع آن تا طاق 15 متر است. سالم بودن داخل کبوتر خانه و نمای لانه های کبوتر شبیه به کندوی زنبورها زیبایی وصف ناپذیری به آن بخشیده است. در حال حاضر این کبوتر خانه به بخش خصوصی واگذار شده و از آن جهت نگهداری و فروش اشیای قدیمی استفاده می نمایند.