مقاله: غزل شماره 72 حافظ: راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
به گزارش اسلیم فا، هر وقت دل به عشق بسپاری، آن موقع، زمانِ خوش است یعنی آن دمی که عاشق می شوی بهترین کار است و در کاری که خیر است حاجتِ به هیچ استخاره ای نیست. حاصل کلام: دل به عشق دادن یک مصلحت خیر است و در این باره معطلی برای استخاره زدن و تأخیر جایز نیست.
راهِ عشق، راهی است که هیچگونه نهایت و پایانی ندارد و در این راه جز تسلیم جان، چاره نیست. یعنی کسی که به راهِ عشق قدم نهاد باید از جان بگذرد تا به مطلوب واصل گردد.
آن جانان را همچون هلال ماه نو فقط با چشمِ پاک می توان دید؛ هر چشمی جلوه گاهِ آن ماه پاره نیست یعنی هرچشمی نمی تواند جلوه او را ببیند. یعنی او جسم لطیف است و برای دیدن جسمِ لطیف، چشمِ لطیف بایست. [جلوه = با ناز و فخر راه رفتن]
عجله و شتاب در کاری که می خواهی انجام دهی سودی ندارد پس کمی شکیبا باش و خود را کنترل کن. هیچ کس از آینده خبر ندارد. عشق، محبت و ایمان به هدف تو را هر چه سریع تر به مراد دلت خواهد رساند. اگر قصد ازدواج نموده ای در آن پیروز خواهی شد.
منبع مقاله: غزل شماره 72 حافظ: راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست