دانشمندان ممکن است راهی برای تبدیل سلول های چربی به کالری سوز پیدا نموده باشند - اسلیم فا

پژوهش های تازه

فیزیک دانی به نام بریان فلدمن و زیست شناس مولکولی به نام لیانگ لی از دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو، چندین آزمایش روی کشت های سلولی انسانی و موش های مهندسی شده و سوئیچ ژنی که فرض می کردند در نگهداری چربی نقش دارد، انجام دادند. با حذف فاکتور رونویسی Klf15 از موش ها، محققان توانستند بافت چربی سفید (WAT) که برای ذخیره سازی طولانی مدت چربی استفاده می گردد را به نوعی بافت چربی قهوه ای (BAT) که برای تنظیم حرارت بدن به کار می رود، تبدیل نمایند.

انواع چربی در پستانداران

در پستانداران، بافت های چربی به دو نوع تقسیم می شوند. چربی سفید مانند یک حساب پس انداز بلندمدت برای کالری ها عمل می نماید، لیپیدها را زیر پوست و اطراف اعضای داخلی بدن ذخیره می نماید. اما چربی قهوه ای با تعداد زیادی مولدهای انرژی، سلولی تیره تر است که آماده سوزاندن سوخت خود در لحظه است. این نوع چربی در انسان های بالغ کمیاب است، ولی نوزادان و پستانداران خواب زمستانی دارای مقادیر زیادی از چربی قهوه ای وجود دارد تا بدنشان را گرم نگه دارد.

تعادل چربی در تکامل

این تعادل سنی بین چربی سفید و قهوه ای، در بیشتر تاریخ تکامل ما خوب عمل نموده. اعضای بالغ گونه ما از چربی به عنوان سوخت برای حرکت استفاده می نمایند، در حالی که نوزادان از چربی برای تنظیم حرارت بهره مند می شوند. با این حال، در محیط هایی که چربی های غذایی فراوان و تحرک محدود است، بسیار آسان است که چربی سفید انباشته شوند، که معمولاً به سلامتی ما آسیب می رساند.

تغییر نوع چربی

طبیعت چربی های ذخیره شده را به راحتی آزاد نمی نماید، به همین علت محققان در پی راه هایی برای تغییر نوع بافت چربی هستند. فلدمن که در تحقیقات قبلی خود به نقش Klf15 در متابولیسم چربی اشاره نموده بود، تصمیم گرفت به طور دقیق تری عملنمودهای آن را آنالیز کند. اولین سرنخ بزرگ از تحلیل مقادیر Klf15 بین انواع مختلف بافت چربی به دست آمد. این فاکتور رونویسی در سلول های سفید نسبتاً فراوان بود، که فلدمن و لی را به این پرسش رساند که اگر بافت ها از این پروتئین محروم شوند، چه اتفاقی می افتد.

نقش گیرنده های آدرنرژیک

با دانستن این که ایزوپروترنول بافت قهوه ای را به فراوری حرارت تحریک می نماید، این دو محقق دوزهایی از این دارو را به کشت های چربی سفید انسانی و موش های نوع وحشی تزریق کردند. علائم نشان دهنده وجود رابطه ای بین فعال سازی چربی قهوه ای و سطوح Klf15 بود، تحقیقات پیگیری نشاندهنده گیرنده آدرنرژیک به نام Adrb1 بود.

کاربرد درمانی بالقوه

تحقیقات حیوانی نشان داده اند که تحریک Adrb3 می تواند سلول های چربی سفید را به تبدیل به چربی قهوه ای تشویق کند و باعث تسهیل سوزاندن ذخایر آن ها گردد. اما این گیرنده در چربی سفید انسانی وجود ندارد، فلدمن امیدوار است که Adrb1 بتواند به حای آن مورد استفاده قرار بگیرد.

فلدمن و تیمش نشان دادند که این روش نه تنها در تبدیل سلول های چربی سفید به سلول های قهوه ای کار می نماید، بلکه به میزان ای که فکر می کردیم سخت نیست. این پژوهش در مجله Journal of Clinical Investigation منتشر شده.