آیا خستگی آدرنال واقعیت دارد؟ - اسلیم فا

خبرنگاران | غدد آدرنال از جمله غدد درون ریز بدن انسان هستند که وظیفه ترشح هورمون هایی مهم، از جمله آدرنالین و آلدوسترون و کورتیزول، را بر عهده دارند. هنگامی که یکی از این هورمون ها یا تعداد بیشتری از آن ها به مقدار کافی تولید نشوند، احتمال ابتلا به خستگی آدرنال افزایش می یابد.

در کنار احساس خستگی، از دیگر نشانه ها و علامت های نارسایی آدرنال می توان به بدن درد، کاهش وزن بدون علت، فشار خون پایین، خواب ضعیف، تحریک پذیری، مسائل گوارشی، سبکی سر، و تغییر رنگ پوست اشاره نمود.

خستگی آدرنال را می توان با انجام آزمایش خون و آزمایش های ویژه تحریکی که می توانند سطوح ناکافی هورمون های آدرنال را نشان دهند، تشخیص داد.

متاسفانه، خستگی آدرنال مسئله ای نیست که طی یک شب درمان گردد. اگر با این شرایط دست به گریبان هستید باید شکیبا باشید و به رژیمی سفت و سخت که برای بازگرداندن عملکرد مناسب به غدد آدرنال احتیاج است، پایبند باشید. برخی درمان های خانگی و تغییرات سبک زندگی می توانند به مبارزه با خستگی آدرنال یاری نمایند که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می گردد.

خستگی آدرنال چیست؟

این اصطلاح را اولین بار دکتر جیمز ویلسون در سال 1998 بیان کرد. به نظر او، این بیماری مجموعه ای از نشانه ها و علائم است و زمانی رخ می دهند که غده آدرنال به خوبی عمل نمی نماید. این بیماری بیشتر با استرس شدید همراه است و اغلب باعث ایجاد بیماری های عفونی مثل سرماخوردگی، برونشیت و ذات الریه می گردد.

دکتر ویسلون می گوید که مردم شاید نشانه های فیزیکی بیماری را نداشته باشند، اما همچنان احساس خستگی می نمایند و این خستگی با خوابیدن هم از بین نمی رود. این افراد بعلاوه در پی مصرف مواد غذایی پرنمک هستند.

نظریه پشت این بیماری

سیستم ایمنی بدن وقتی تحت استرس واقع شده است با کاهش عملکرد به این شرایط واکنش نشان می دهد. غدد آدرنال که اعضای کوچکی از کلیه هستند با آزاد کردن هورمون کورتیزول به استرس واکنش نشان می دهند. آن ها فشار خون و نحوه عملکرد قلب را تنظیم می نمایند.

بنا به این تئوری اگر شما مدتی طولانی استرس داشته باشید (مثل مرگ یکی از اعضای خانواده) غدد آدرنال شما، کورتیزول اضافی را تولید نمی نمایند تا حس خوبی داشته باشید. به این صورت دچار خستگی آدرنال می شوید.

هیچ نوع آزمایشی وجود ندارد که این بیماری را تشخیص دهد. آزمایش خون نمی تواند کاهش تولید غدد آدرنال را نشان دهد.

درمان پیشنهادشده برای سالم کردن این غدد، داشتن یک رژیم با مقدار کم قند، کافئین و مواد غذایی تولید شده و البته مصرف ویتامین ها و مواد معدنی مناسب است، مثل:

• ویتامین بی12 ، B6 ،B5
• ویتامین C.
• منیزیم.

مصرف پروبیوتیک ها و مکمل های گیاهی نیز به تولید بیشتر کورتیزول یاری می نماید.

آیا این بیماری واقعی است؟

هیچ نوع تحقیق علمی در این زمینه وجود ندارد. انجمن پزشکی غدد درون ریز (که روی درمان بیماری های مرتبط با غدد و هورمون ها تمرکز دارند) به صراحت می گوید که این یک بیماری واقعی نیست و نشانه های این بیماری خیلی کلی هستند و آن ها را می توان برای هر بیماری و شرایطی به کار برد؛ مثل افسردگی، وقفه تنفسی در خواب و فیبرومیالژیا.

این انجمن می گوید که برخی درمان های موجود می تواند خطرناک هم باشد. بهبود رژیم غذایی بدون توجه به نوع بیماری، حال شما را بهتر می نماید، اما مصرف برخی مکمل ها که بدن را به تولید بیشتر کورتیزول مجبور می نمایند، ممکن است باعث از کار افتادن غدد آدرنال شوند.

چه عامل دیگری می تواند نقش داشته باشد؟

نشانه هایی مثل خستگی، کمبود انرژی و خوابیدن در تمام طول روز می تواند نشانه های افسردگی، وقفه تنفسی در خواب و فیبرومیالژیا یا شرایطی به نام نارسایی آدرنال باشد.

نارسایی آدرنال چیست؟

برخلاف خستگی آدرنال این بیماری را می توان تشخیص داد. دو نوع از این بیماری وجود دارد و هر دوی آن ها در نتیجه آسیب یا مشکل مربوط به غدد آدرنال بروز می نماید که باعث می گردد آن ها کورتیزول کافی تولید ننمایند.

نشانه های هر دوی این شرایط شامل خستگی مزمن، کاهش اشتها، ضعف عضلانی، کاهش وزن و درد شکم است. ممکن است دچار حال تهوع، فشار خون پایین، اسهال، افسردگی و تیره شدن پوست هم بشوید.

نارسایی آدرنال را با آزمایش خون و سطح کورتیزول می توان تشخیص داد. در صورت ابتلا به این بیماری باید از درمان جایگزینی هورمون بهره ببرید.

منابع: بیتوته - webmd