آقای وزیر! تکلیف بچه ها بی گوشی و بی اینترنت چیست؟

به گزارش اسلیم فا، روزنامه شرق - شهرزاد همتی: شبکه شاد، اپلیکیشنی طراحی شده از سوی وزارت آموزش و پرورش است که برای آموزش آنلاین دانش آموزان ارائه شده است؛ مسئله ای که مدت ها پیش مقدمات آن فراهم شد؛ اما اکنون با خانه نشین شدن اجباری دانش آموزان به دلیل کرونا، زودتر از موعد رونمایی شده است. هرچند مسئولان آموزش و پرورش آن را نقطه عطفی در بحث آموزش کشور می دانند که قطعا هم این گونه است، اما نبودن زیرساخت های مناسب در بسیاری از نقاط ایران، می تواند صدمات جبران ناپذیری را به دانش آموزان کم برخوردار بزند و همچنین بسیاری از آن ها را از تحصیل باز بدارد. مسئله اینجاست بسیاری از خانواده ها برای اینکه نمی توانند لوازم التحریر فرزندان خود را تهیه نمایند، از فرستادن فرزندانشان به مدرسه ممانعت می نمایند، اکنون آن ها چگونه می توانند شرایط آموزش آنلاین فرزندانشان را فراهم نمایند؟ از طرفی هم وقتی بسیاری از مدارس کشور هنوز کپری هستند و مطابق اعلام خیریه ها بیش از 30 هزار جایگاه برای تحصیل همه دانش آموزان احتیاج است، چگونه می توان توقع داشت آموزش آنلاین بتواند عادلانه بین تمامی نقاط کشور تقسیم گردد؟

آقای وزیر! تکلیف بچه ها بی گوشی و بی اینترنت چیست؟

مهدی شرفی، سرپرست مرکز برنامه ریزی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش، جزئیات چگونگی برگزاری کلاس های مجازی به وسیله شبکه اجتماعی دانش آموزان (شاد) را تشریح کرد. او گفت: برای شبکه شاد یک زیرساخت کاملا اختصاصی تعریف شده است، کل سامانه اختصاصی و مستقل است. استقبال خیلی خوبی از این سامانه شده و ما تا به امروز 9.5 میلیون عضو گرفته ایم و چیزی حدود هفت میلیون کاربر فعال داریم که دانش آموز و معلم هستند. هنوز هم به صورت رسمی اعلام ننموده ایم، اما چیزی در حدود 230 میلیون پیغام بین کاربران جابه جا شده و حدود 90 میلیون فایل برای یکدیگر ارسال نموده اند. این ها نشان دهنده این است که خانواده ها استقبال نموده و در خیلی از مناطق کلاس ها را شروع نموده اند. او در پاسخ به این پرسش که با توجه به شرایط پهنای باند در ایران آیا اینترنت می تواند این شبکه را حمایت کند، گفت: تا جایی که اینترنت، کشور را پوشش می دهد می توان از این سیستم استفاده کرد. اگر در خانه ای دانش آموزی به موبایل یا تبلت دسترسی نداشت، می تواند از نسخه وب آن استفاده کند.

سال گذشته محمدجواد آذری جهرمی در صفحه توییتر خود قول داد که تمامی مدارس کشور را هوشمند کند. از شرفی سؤال کردیم آیا صحبت سال گذشته وزیر ارتباطات به شبکه شاد ارتباط داشت؟ او در پاسخ به این پرسش گفت: ما تفاهم نامه ای راجع به ماده 69 برنامه ششم توسعه داشتیم. این ماده وزارت آموزش و پرورش و وزارت ارتباطات را مکلف نموده بود مدارس و مناطق محروم را تحت پوشش اینترنت قرار دهیم. این رخ داده و مطابق اطلاعات ما 12 هزار مدرسه به اینترنت متصل شده اند و امکان سنجی برای وصل شدن 50 هزار مدرسه دیگر هم اجرا شده و زیرساخت ها آماده است، اما به دلیل تعطیلی مدارس این اتفاق نیفتاد.

شرفی در پاسخ به این پرسش که چقدر طول می کشد که آموزش به وسیله شبکه شاد همگانی گردد، گفت: این شبکه آموزشی دانش آموزان است و صرفا برای آموزش طراحی شده؛ بنابراین همه دانش آموزان باید به این مجموعه متصل شوند. با تعطیلی ناشی از کرونا وزیر آموزش و پرورش اعلام نموده است مبنای آموزش ما از کلاس های حضوری تبدیل به آموزش آنلاین گردد و دانش آموزان باید تا خاتمه این هفته فعال شوند. اگر می خواهیم کلاس برگزار گردد، باید داخل مجموعه باشد و اجباری است، مگر جا هایی که از نظر سخت افزاری خانواده ها مشکل تهیه اینترنت داشته باشند که باید دنبال راه حل های جایگزین مثل آموزشی تلویزیونی باشیم.

روز شنبه نیز وزیر آموزش و پرورش در برنامه گفت وگوی ویژه خبری، درباره شبکه شاد توضیحاتی را ارائه کرد. حاجی میرزایی گفت: کار در شبکه شاد را در روز نیمه شعبان و از دوره ابتدایی شروع کردیم و از دو روز گذشته با ثبت عضویت در دوره متوسطه ادامه دادیم. 9.5 میلیون نفر، 112 هزار مدیر و 500 هزار معلم در سامانه شروع به کار نموده اند، شبکه شاد هفت میلیون کاربر فعال در طول روز دارد و 1.7 میلیون گروه درسی تشکیل شده است. تا به امروز هم 96 میلیون فایل و بیش از 234 میلیون پیغام مبادله شده است. این فایل ها همه در محیط امن و ایزوله بین معلم و دانش آموز مبادله می گردد و حتی امکان ارتباط دانش آموزان با همدیگر وجود ندارد و منحصرا بین معلم و دانش آموزان است. او درباره نگرانی اولیا مبنی بر ارزیابی خاتمهی دانش آموزان و کیفیت آموزش، توضیح داد: ما به عنوان متولی امر آموزش جامعه مسئول هستیم آموزش را در دسترس همه قرار دهیم و از انتقال مفاهیم اطمینان یابیم. در این روش تمرکز بیشتری داریم و از مدیر مدرسه تا سطح استان، در جریان محتوای آموزش داده شده و فرایند پیشبرد آن قرار دارند.

او درباره ساعات شروع کلاس ها در شبکه شاد نیز گفت: ترجیح ما این بوده که کلاس ها در ساعات معینی برگزار گردد؛ اما ضروری است تغییراتی داده گردد. بعضی چند فرزند دارند و امکان استفاده همه از یک گوشی به طور هم زمان وجود ندارد. امکان نوسانات و تغییر ساعات را داریم، فقط باید در ابتدا همه به عضویت شبکه شاد دربیایند و عملیات آموزشی شروع گردد و بعد متناسب با اطلاعات دقیق به دست آمده، تغییرات را اعمال کنیم.

حاجی میرزایی در پاسخ به اینکه مزیت شبکه شاد نسبت به شبکه های اجتماعی دیگر که تا به امروز به صورت پراکنده از آن ها استفاده شده، چیست؟ اضافه نمود: ما اشرافی بر آن بستر ها نداشتیم و نمی دانستیم محتوا چقدر و چگونه آموزش داده شده است؛ اما با این اپلیکیشن اختصاصی امکان دریافت اطلاعات و تحلیل آن ها را داریم. ضمن آنکه در آینده هم ممکن است با شرایط های غیرمترقبه ای روبه رو شویم، حتی احتمال بازگشت کرونا هم هست و باید آمادگی داشته باشیم که بلافاصله ادامه آموزش را به شبکه شاد منتقل کنیم. ضمن آنکه برای آینده این سامانه هم پیش بینی هایی شده که معلمان می توانند تدریس خود را با دیگر معلمان و دانش آموزان به اشتراک بگذارند و در معرض دید دیگران قرار دهند که از حیث شناسایی معلمان خلاق هم خوب است و می تواند مزیت مالی هم داشته باشد و فرصت هایی را برای آن ها ایجاد کند.

از گفته های وزیر و همچنین سرپرست مرکز برنامه ریزی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش به نظر می رسد از حالا استفاده از شبکه شاد برای دانش آموزان اجباری است. مسئله ای که می تواند عدالت آموزشی را زیر سؤال ببرد. در خانواده هایی که فقط یک گوشی موبایل وجود دارد و چند فرزند، چگونه می توانند به صورت اشتراکی از گوشی موبایل برای حضور در کلاس استفاده نمایند؟ آیا تمامی خانواده های دستگاه کامپیوتر دارند؟ این مسئله می تواند ضرر جبران ناپذیری را برای دانش آموزان مناطق محروم به دنبال داشته باشد.

در همین رابطه افسانه قربانی، مدیرعامل انجمن حامی (انجمن مدرسه و کتابخانه ساز)، توضیح داد: کل آموزش از راه دور، نیاز به مثلثی شامل کادر آموزشی، سرویس اینترنتی و وسیله آموزشی دارد؛ وسیله ای مثل لپ تاپ یا تبلت. اگر ما فرض کنیم کادر آموزشی در منطقه موجود است، سرویس اینترنت در مناطقی مثل استان محروم سیستان و بلوچستان به هیچ وجه یکدست نیست. یک منطقه این استان سرویس خوبی دارد، مثل دشتیاری و جای دیگر سرویس ضعیف و بدی دارد، مثل منطقه سرباز؛ بنابراین موضوع اینترنت در بحث آموزش آنلاین بسیار حائز اهمیت است. وسیله آموزشی از همه این ها مهم تر است. دانش آموزان تهرانی حداقل وسیله ای که برای آموزش خود استفاده می نمایند یک کامپیوتر و لپ تاپ است و اگر خانواده ای به این وسیله دسترسی نداشته باشند، بسیاری از بخش آموزشی دانش آموز لنگ می ماند؛ اما بچه ای که در کل خانواده اش پدرش تنها یک گوشی هوشمند دارد، چگونه می خواهد وارد سیستم آموزشی گردد؟ ما فرض کنیم اصلا سیستم اینترنتی و نیروی آموزشی به تعداد باشد، یک پایه این مثلث همواره برای دانش آموز بخش محروم خواهد لنگید و این آموزش از راه دور به این مفهوم مشکل دانش آموزان را حل نمی کند. آموزش و پرورش قطعا باید برای آموزش از راه دور برنامه بدهد؛ اکنون فقط از شبکه شاد رونمایی نموده و گفته این شبکه به دانش آموزان رایگان آموزش بدهد؛ اما این آموزش برای دانش آموزان مناطق محروم آموزشی گران قیمت است.

او با تأکید بر اینکه این شیوه آموزش به بازماندگی از تحصیل بسیاری از دانش آموزان منجر خواهد شد، توضیح داد: یک مثال ساده می زنم، تحقیقی نشان داده در بروز عاملی مثل سیل، تعداد زیادی دانش آموز در سطح دنیا از چرخه آموزش حذف می شوند، وقتی یک عامل طبیعی مانند سیل باعث ترک تحصیل می گردد، قطعا در شرایطی که گسست تحصیلی ایجاد می گردد، طبیعتا ترک تحصیل و به تبع آن ازدواج دختران و کار پسران افزایش خواهد یافت.

هرچند حرکت آموزش و پرورش در جهت ساماندهی آموزش های مجازی درخور تقدیر است؛ اما برای آنالیز ابعاد این مسئله و گره زدنش به عدالت آموزشی بسیار زود است. باید منتظر شد و آرام آرام تعداد ترک تحصیلی ها را شمرد و با آنالیز آمار نتیجه گرفت. شاید با دیدن آمار فکر دیگری هم برای بچه ها محروم استان ها به ذهن برسد.

منبع: برترین ها
انتشار: 8 شهریور 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: slimfa.ir شناسه مطلب: 1165

به "آقای وزیر! تکلیف بچه ها بی گوشی و بی اینترنت چیست؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آقای وزیر! تکلیف بچه ها بی گوشی و بی اینترنت چیست؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید